cyi. 5. We Francyi, w Paryżu, w kościele św. Dyonizego.
6. U Benedyktynów in Monte Cassino. 7. W Genui, w kościele św. Wawrzyńca, znaczna część drzewa krzyża świetego osadzona jest w krzyżu srebrnym, który zaledwie czterech ludzi unieść może. 8. W Lublinie znaczna część w kościele księży Dominikanów; ta sama, która była w skarbcu cesarza Konstantyna przeniesiona do Kijowa, dokąd wiele relikwij przed zaborem Carogrodu wywożono, Andrzej dominikanin, biskup kijowski z Kijowa do Lublina przywiózł.
9. Na Łysej górze, u Benedyktynów, Stefan król węgierski cząstkę drzewa krzyża Świętego, którą miał od cesarzów greckich, złożył. 10. W Krakowie, w katedrze się znajduje ta święta relikwija, i w dziewięciu krakowskich kościołach po malutkiej cząstce.
Wielką cześć ma w kościele Bożym święty Jan Chrzciciel, pustelnik i męczennik. Na nim się skończyły proroctwa, ostatni, i najwyższy z proroków, a pierwszy z wyznawców Chrystusa Pana. Ciału jego zmarłemu nie przebaczono, pastwiła się Herodyada, koląc jezyk jego w uciętej głowie. Julijan Apostata kazał wygrzebać, i spalić ciało. Resztki niedopalone, wyrwali chrześcijanie, i zachowali. Relikwije te w najwyższej czci chrześcijan, były, i są pomocą dla ludzi w potrzebach duchowych, i w nędzach życia. Ciało św. Jana, po ścięciu głowy, było pogrzebane w Sebaście. Na grobie jego Krzyżacy wznieśli wspaniały kościół, który po ich upadku został zupełnie zburzony. Spalone cząstki zachowywano w Aleksandryi, w Antyochyi. Gdy zewsząd fanatyczny islam grozil, niszczył wschodnie chrześcijaństwo, a szyzma wewnętrznie gasiła miłość Bożą, zawziętą złość rozniecając, relikwije święte na Zachód przeniesiono. Żłobek, gwoździe, drzewo Krzyża Świętego do Rzymu, i cząstki ciała św. Jana
