Strona:PL Eustachy Iwanowski-Pielgrzymka do Ziemi Świętej odbyta w roku 1863.djvu/251

poznał O. Carmela i O. przełożonego, który przy ołtarzu wielkim był zabitym. Znaleziono tu ciało O. Engelberta, który w prywatnym domu był zabity. Te zwłoki umieszczono w dwóch skrzyniach. W jednej księży, których nie poznano, w drugiej przełożonego, O. Karmela i Engelberta. Pogrzebano ze czcią, jaka się kapłanom-męczennikom należy, w kościele Franciszkańskim zrujnowanym. Rząd na uroczysty pogrzeb nie zezwolił, lękając się wzbudzić chrześcijańskiej manifestacyi.
 Kaplicę na miejscu domu Ananyasza niedawno zbudowano. To miejsce w tych czasach Franciszkanie zdobyli. W roku 1860 fanatyzm Muzułmanów i rozbójniczy szał Druzów ją zburzył. Zamordowano zakrystyana, który był stróżem świętego miejsca. Wybiwszy drzwi, wszystko zniszczyli; ołtarz marmurowy, kosztowny i piękny rozbili w drobne kawałki.
 Ksiądz Hen. Colledo zajął się restauracyą tej kaplicy. O rzezi w Damaszku relacyą wysłano do Rzymu (à la sainte Congrégation de rites). Opis tej rzezi po hiszpańsku napisany, tłumaczył po włosku O. Aleksander Bassi, i francuski przekład w rocznikach komisaryatu Ziemi św. na rok 1861 umieszczono pod tytułem: Nowi męczennicy Franciszkanie z Damaszku w tych słowach: „Wiele mówiono w Europie o rzezi w Damaszku. Miłem będzie dla Hiszpanii, ojczyzny mojéj, otrzymać jeszcze jedną relacyę o nowej i najczystszéj chwale jej synów. Wśród nowych zwycięstw naszych, które okryły Hiszpanów chwałą na południu we walce z islamitami, siedmiu Hiszpanii synów otrzymało najchwalebniejszą palmę chrześcijańskiego męczeństwa.
 Franciszkanie, obsługujący misyę w Damaszku, mieli w klasztorze kolegijum arabskie dla hiszpańskich misyonarzy, którzy się tam uczyli języka arabskiego. Wszyscy ci zakonnicy, wyjąwszy jednego, byli Hiszpanie, należeli do naszej drogiej, ukochanej ojczyzny, niektórzy z nich dopiéro