Adamnani, Scoto-hiberni abbatis, de situ sanctorum et quorumdam aliorum locorum, libri editi a Jacobo Gretsero. Ingolstadii, 1619 in 4to.
W dziele: Thesaurus antiquit. sacrar. Ugoliniego, znajduje się podróż na Wschód św. Antonino di Piacenza z wieku VI.
Z V wieku jest Panegiryk św. Hieronima: Pochwała św. Pauli, tam są opisane święte miejsca w Palestynie.
Itinerarium a Jerusalem w r. 333 napisane, wydaném zostało w Amsterdamie roku 1735.
O Ziemi świętéj było dzieł:
| W | wieku | XIX 64 | ||
| „ | XVIII 66 | |||
| „ | XVII 43 | |||
| „ | XVI 15 | |||
| „ | XIV 23 | |||
| „ | XIII 7 | |||
| „ | XII 6 | |||
| W | wiekach | XI, X, IX, VIII, VII, VI, V i IV 8 | ||
Ogólnie dzieł 268 |
||||
Tu nie są, zaliczone dwie polskie Pielgrzymki księdza Drohojewskiego, i księdza Hołowińskiego. Co do rosyjskich ksiąg opisujących Ziemię świętą, wiele ich jest z obecnego wieku, dawniejszych bardzo niewiele. Z dwunastego wieku: поломникъ или хожденҍ Данила рускаго Пиртена. Opis Ziemi świętéj najdawniejszy rosyjski: Поломники albo Палмонощы nazywali się pielgrzymi, od palmowej gałązki, którą nieśli. Z gałązką wracali z pielgrzymki, na znak, jakoby za Chrystusa walczyli. Na Zachodzie pielgrzym nazywał się Palmaryus, albo Palmatus. (obacz Adelunga: Glossarium manuale). Roku 1649 jeździł do Ziemi Świętej Arseni Suchorow Jeremonach, jego opis pod tytułem Pokłonnik, nie dru-
