Strona:PL Eustachy Iwanowski-Pielgrzymka do Ziemi Świętej odbyta w roku 1863.djvu/291

le miast w zwaliskach, które niegdyś były obronne. Krzyżowcy przechodząc koło Pergamu, i Smyrny, zatrzymali się w Efezie, przebywszy wielką płaszczyznę Baudya, przeciętą wielą strumieniami. Ówcześni pisarze nic nie mówią, w jakim stanie wtedy było starożytne miasto Efez. Były tam mieszkania, i kościoły Greków.
 W Efezie Ludwik VII przyjął kilka poselstw, od cesarza greckiego, który zawiadamiał o zbliżeniu się wojsk vieprzyjacielskich, i zachęcał cofnąć się do zamków obronnych; groził potém zemstą Greków za zgwałcenie ich terytoryum. Konrad, który do Efezu towarzyszył królowi, wrócił do Konstantynopola dla przepędzenia zimy. Armija francuska stanęła obozem w dolinie Ouadi-Techi-Kalassi, którą Odon de Deuil zowie Decervion, i tu obchodzono święto Bożego Narodzenia. W téj dolinie, wojsko Ludwika VII po raz pierwszy ujrzało Turków, którzy chcieli im odbić pasące się konie, lecz rycerze za piérwszém spotkaniem odparli ich, a jak mówi Odon de Deuil „przynieśli wesoło ich głowy.“ Dészcze ustawiczne zaléwając doling zmusiły króla do przyśpieszenia wyjścia do Laodicei.
 Odnieśli krzyżowcy, pod Ludwikiem VII, nad brzegami Meandru najsławniejsze zwycięstwo. Opuściwszy dolinę Ouadi-Techi-Kalassi, krzyżowcy przechodzili około starożytnego Tyrseum, zwanego dziś Tyras. Idąc ku Wschodowi przeszli pasmo gör zwanych Keslenous-dagh, w bliskości jak się zdaje Gazel-Hissar, wstąpili w dolinę Meandra. Oba brzegi téj rzeki zajęte były przez Turków. Jedne ich oddziały zajmywały góry sąsiednie, inne były rozstawione w dolinie. Ludwik VII we środku umieścił tabor z bagażami i chorymi, na czele zaś i po obu bokach piechote, wspiéraną przez najdzielniejsze rycerstwo. Zwolna się posuwal, trzymając się zawsze odpornie. Nieustannie niepokojony przez Turków, postanowił wydać bitwę stanowczą, i przejść w bród rzekę, bronioną przez nieprzyjaciela. Zaledwie kilku rycerzy, przebywszy rzekę, wyszło na brzeg