i przeszły przez miasteczko Pirgas. Odległość od Jeonijum do Larandy jest trzydzieści pięć mil. Ansbert opowiadając o tym pochodzie, mówi: „żaden język ludzki, nawet aniołów nie mógłby wystarczyć do wypowiedzenia wszystkich nędz i cierpień, które wojska w téj drodze znosiły bez szemrania, a nawet wesoło dla imienia Chrystusa, i czci „Jego krzyża.“
Wojsko Fryderyka z Larallda kierowało się ku Tarsowi, i szło brzegami Selefu. Rzeka ta pamiętna jest straszną klęską, bierze swe źródło w dolinie o dwie mile na północ Kamaranu, zwie się u Turków Gujenk-Sou, przebiega dolinę Taurusu z Zachodu na Wschód, i wpada do morza przy ruinach starożytnéj Suelecyi (Selefke). Niemcy zbliżyli się ku téj części Taurusu, któr Selef skrapia, w tych górach zaledwie dostępnych dla mułów, wszyscy bez różnicy, naj dostojniejsi książęta, biskupi, i panowie, szli pomagając sobie rękoma, jak czworonożne zwiérzęta. Kronikarz Ansbert dodaje: „że niepodobna było patrzéć bez łez na najznakomitszych rycerzy okaleczałych, lub schorzałych, niesionych na noszach, wśród przepaści i urwisk; innych znowu dźwigali na tarczach słudzy i giermkowie, upadający sami z trudu i wycieńczenia.“
Wedle kronikarzy, Fryderyk poniósł śmierć w dolinie Taurus, w nurtach rzeki Selefu. Jedni utrzymują, że znęcony świéżości wody tej rzeki, wykąpał się i został chorobą dotknięty, z któréj nie wyszedł; drudzy, że utonął przebywając ją wpław dla wyszukania brodu dla wojska. Niespodziane nieszczęście jak piorun spadło i przeraziło wojsko chrześcijańskie. Jednak z głębok rezygnacyą poddało się woli Bożej, zwykłe hasło: Bóg tak chce! zamieniono na Bóg tak chciał!
Królowie francuski i angielski, wsiedli na okręta, jeden w Genui, drugi w Marsylii. Książęta ci byli w nieporozumieniu między sobą z rywalizacyi o waleczność, i dla ożenienia się Ryszarda z Beranżerą Nawarską, gdy był
Strona:PL Eustachy Iwanowski-Pielgrzymka do Ziemi Świętej odbyta w roku 1863.djvu/300
Ta strona została przepisana.