Strona:PL Eustachy Iwanowski-Pielgrzymka do Ziemi Świętej odbyta w roku 1863.djvu/33

świętéj jakby na zawsze zostały. Przesiekła drogiém dla ludzkości wspomnieniem. Wjeżdżając od Jaffy do Palestyny w drodze ku Jeruzalem, naprzód się myśl i serce wznosi ku wielkim mężom Bożego zakonu, ku Prorokom, których imieniem góry wzniosłe za morzem są nazwane i oznaczone, potém ku wielkim królom Izraela, Dawidowi psalmiście, i pisarzowi mędrcowi Salomonowi, do kolébki, i grobu Chrystusowego!! Tu się zaczęło królestwo Boże, Kościół święty, cesarstwo pogańskie zmieniło się w chrześcijańskie, duchem wyczerpanym w Ziemi św. przez Helenę, matkę piérwszego chrześcijańskiego cesarza. Tu się wznosiły chrześcijańskie świątynie. Tu chrześcijańskie królestwo jakby ideałem i wzorem było, choć krótko trwające królestwo rycerskie Jerozolimskie!!!
 Przejdźmy teraz do szczegółowego opisania miejsc, zacząwszy od Jaffy do Jeruzalem, i innych w Samaryi i w Galilei, które zwiedzają pielgrzymi.
 Do Jaffy wylądowali Sydończykowie i dostawiali drzewo z gór Libańskich na kościół Salomonowy. W Jaffie się schronił Jonasz wysyłany do Niniwitów, nie chciał tam iść, ukrywał się przed obliczem Pańskiém. Tu mieszkał długo Piotr św., okazują dom jego. Gdzie tylko przebywał Piotr św. w Palestynie, tam jest miejsce świętsze, odnosi się bowiem do tego, którego Chrystus Pan uczynił głową Kościoła, dał mu moc czynienia nawet większych cudów, niż te, które sam wykonał. W Jaffie Piotr św. wskrzesił umarłą wdowę, tam miał widzenie w zachwyceniu Boskiéj woli nawracania pogan. W Jaffie otrzymał wezwanie dla ochrzczenia Korneliusza w Cezarei.
 Jaffa, starożytna Joppé, wspominają o niém Jozyasz XIX. 46. Ezdrasz III. 7. i księgi Machabeuszowe.
 O św. Piotrze w Jaffie, mówią akta apostolskie IX. 36. 43. X. 5. 8. 23. 32. XI. 5. 13.
 W Jaffie potrzeba czytać z Pisma św. podług téj wskazówki, utkwi się silnie w pamięci to, co się stało z Piotrem