Strona:PL Eustachy Iwanowski-Pielgrzymka do Ziemi Świętej odbyta w roku 1863.djvu/398

cił na kapłana żołnierza wojska cesarskiego Agapita, który po nim biskupem z rzędu drugim Synajskim został.
 Za czasów Dyoklecyana przybyli na półwysep asceci, pobożni pustelnicy. Za pomocą ksiąg świętych i miejscowego podania wynaleźli to miejsce, gdzie był krzak gorejący Mojżesza, gdzie zostały nadane Boskie przykazania, gdzie wytrysnęła woda, i gdzie przebywał Elijasz prorok i słyszał głos Boga żywego. Odtąd przez wszystkie wieki, tę, którą ci święci mężowie uznali górą Objawienia Bożego, Synai, i najświętsze miejsce uważano za prawdziwe, a nie inne, i przy nich to nieprzerwanie przez wszystkie wieki pustelnicy przeżyli najstraszliwsze prześladowania, i doczekali się tryumfu Kościoła. Cesarzowa Helena na miejscu krzaku gorejącego zbudowała kościół, i przy nim obronną wieżę. W wieży mieszkał Ihumen, niektórzy kapłani, i usługa kościelna. W pustelniczych celach rozsypali się, samotnie mieszkali pustelnicy, którzy się co niedziela we dnie i w nocy zbiérali dla uroczystego nabożeństwa.
 W jednej z pieczar mieszkał pustelnik Abba-Mojżesz, który od młodości poświęcił się Bugu, i przez 73 lat żył tylko daktylami i wodą. Wielkim darem słowa i leczenia chorób ludzkich obdarzony, nawrócił izmaelitów koczujących w okolicach miasta Faranu. Ochrzcił Owedyana, ich naczelnika, z wielą obywatelami około r. 350.
 W IV wieku Arabski półwysep nie zaludniony, prawdziwą był pustynią; stosownym przeto, i ponętnym był dla tych, którzy się oderwać od świata, zapomniéć o nim pragnęli, chąc w Bogu jednym, w modlitwie najzupełniéj się zanurzyć i utonąć. Około r. 365 wodzem pustelników był Abba Situan. Przybył z Egiptu z uczniem swoim Zacharyaszem; założyli ogród, który własną ręką poléwali, sadzili. Drugi uczeń jego Patyra był biskupem farańskim, mieszkał w mieście, ale sroższe wiódł życie od pustelników.
 W roku 373 egipski mnich Ammonijasz, pielgrzymując do świętych miejsc, w Palestynie zaszedł na Synai, i tam