13) Z trzodą moją broń mię, błogosławiona matko, nowa królowo. Cyryli synajski r. 1778.
14) W przedsieniu sobornego kościoła na marmurowéj posadzce napisano: Erazm Synaita, rodem z Filipopola r. 1783.
15) Téż w przedsieniu napisano: Marmurową posadzkę wyłożył swym kosztem Jerzy, syn Michała Suwagi, rodem u Damaszku, a układał mnich, Synaita Prokop, za patryarchy Kreteńczyka.
Z tych napisów wypisałem mniéj od połowy, z tego możemy miéć o całości wyobrażenie. Jeromonach Samuel w roku 1837 odnowił mozajkę w kapliey krzaku gorejącego. Co do grobów, bardzo ich jest mało. W kaplicy gorejącego krzaku jest grób patryarchy jerozolimskiego. W kaplicy poświęconéj pamięci Ojców z klasztoru Raify, na marmurowéj tablicy w ścianie jest napisano: Tu spoczywają, przypominający dwunastu apostołów, bo w téjże saméj liczbie we krwi własnej ochrzceni błogosławieni ojcowie męczennicy. Przez ich zasługi wybaw nas, Panie. Bardzo starożytny jest napis nad drzwiami refektarza, kopto-egipski.
O téj bibliotece w wielu pismach jest wzmianka, ale świadectwa najwiarogodniejsze są Porfirego, który pilnie przeglądał sam ten sławny księgozbiór w roku 1850. Mówi: „że dziś między zakonnikami synajskimi ani jednego uczonego nié ma, oprócz arcybiskupa Konstantego, który się uczył w Kijowie; jest wyłącznie archeologiem, znawcą starożytności egipskich. Biblioteka istnieje dopiéro od roku 1434 za arcybiskupa Nicefora, jak świadczy i dowodzi napis. W tym czasie wzniosła się budowa biblioteczna, albo ją odnowiono. Zbiór tylu starożytnych ksiąg i rękopismów oddawna istnieje. Ułożona porządkiem alfabetycznym. Pod literą E. Ewangelije, pod literą P. psalmy. Bibliotekarza i porządnego rege-
