damasceńskiego i wiele pism duchownych. Co do rękopismu serbskiego popa Jana z Synai, w biblijotece jest przetłumaczony cały psałterz, cztéry Ewangelije i Nauka dla duszy pożyteczna. Rękopism pisany na pargaminie. Na początku księgi są te słowa: „Jakichże pochwał godnym jesteś, popie Janie! Serbska pociecho, nadziejo obłąkanych, ratunku zaślepionych, nauczycielu dobrych, światło błogosławionych!“
Droższe i ważniejsze greckie rękopisma są w celi przełożonego. Jest ich cztéry: 1. Stary i nowy Testament. Stary niezupełny, bo utracone są proroctwa Jeremijasza, Ezechijela, Daniela, Ozyasza, na bardzo cienkim pargaminie w ten sposób napisany, jak się piszą wiérsze, bez żadnych znaków ortograficznych, oprócz punktów. Taki był sposób pisania przez aleksandryjskiego dyakona około 440 roku wprowadzony, ale prędko go zarzucono. Pisząc Pismo święte formą wierszów, bardzo się wiele po marginesach zostawało niezapisanego pargaminu. Sposób ten był kosztowny i dla tego zarzucony. Z tych cech uznali uczeni i znawcy, że rękopism jest z wieku V. Są tam objaśnienia pieśni nad pieśniami, i wykład psałterza. Na maréginesach nowego Testamentu są wypisane rozmaite duchowne nauki (lekcye).
2. Ewangelije na wszystkie niedziele całego roku i uroczyste święta, które ksiądz z ambony czyta przed kazaniem, pisane są na najlepszym pargaminie złotémi, pięknémi literami. Złoto błyszczy, świéci, tak jakby dopiéro litery były wyzłocone. Litery wypukłe, ślepy mógłby je rozpoznawać i czytać; są narysowane na czele rękopismu jasnémi i żywémi kolorami obrazy Zbawiciela, Matki Boskiéj, św. Piotra i cztérech Ewangelistów. Malowanie bardzo piękne, rękopism i edycya bardzo kosztowne, dar cesarza Teodozyusza Wielkiego, wedle podania miejscowego. Ksiądz biskup Porfiry mówi:
„W przyłożonym kalendarzyku przy tych Ewangelijach, gdy wyczytuję imiona św. Szymona słupnika, żyjącego późniéj daleko, i oznaczone widzę święta сpҍтеню господеню,
Strona:PL Eustachy Iwanowski-Pielgrzymka do Ziemi Świętej odbyta w roku 1863.djvu/444
Ta strona została przepisana.