strów (rubli sr. 18,000) Turkom oddawszy, ocalili swe życie i klasztor.
Czternastego września arcy-biskup Ananijasz zrzekł się biskupstwa Synaiskiego na soborze w Kairze. Na jego miejsce wybrano Innocentego, który 31 paździemika tegoż roku, otrzymał święcenie biskupie w Jeruzalem, roku 1672, dnia 16 kwietnia przybył do monastéru Synaiskiego. „Zebrałem radę starszych mnichów, i na niéj postanowiliśmy, pisze arcy-biskup, do nowego muru przygotować kamień. Rok cały sami ojcowie z wielką pracą kamień bili, i ciosali. W tém przybył do nas poseł francuski z sułtańsko-cesarską eskortą. Przelękliśmy się ich i nie odważyliśmy się na nowo klasztor omurowywać. Z ociosanych kamieni zrobiliśmy kilka cel i kaplicę św. Pantaleona. Pozłociłem Ikonostas w sobornéj cerkwi. Na nowo wymalowałem ołtarz. Wszystko było ukończonem roku 1676. Odnowiliśmy cerkiew 40 męczenników. Niech Bóg przyjmie modlitwę moję za tych, którzy mi pomogli zbudować cerkiew św. Onufrego.“
1702 r. zrzekł się arcy-biskupstwa Innocenty I.; Koźma został wybranym. W odezwie dotąd zachowanéj patryarchy Jerozolimskiego, ustanawiającéj go arcy-biskupem, jest zlecenie, aby z radą ojców, zakonników starców Synaiskich, arcy-biskup według prawideł cerkiewnych rozporządzał i działał.
Michał Rakowica, hospodar mołdawski dnia 12 lipca ofiarował dla Synaiskiego klasztoru monaster Fistycki św. Mikołaja, będący dotąd jego własnością, blisko Jass, we wsi Fistycach, z należącym do niego klasztorem św. Łazarza w Jassach, i dziesięcią wsiami, z winnicami i młynami.
