srogim dla leniwych; a nadewszystko aby nie odstępował w niczém praw kościelnych, mając zdawać rachunek Bogu i nam z każdego, by najmniejszego zgorszenia. Wszyscy jemu podlegający ojcowie jeromonachy, jerodyakoni, starce, mnisi, powinni w modlitwach, nabożeństwach cerkiewnych wedle praw kanonicznych wspominać jego imię, szczególnie we mszy świętéj, słuchać jego rozporządzeń, zgodnych z prawami; uznawać go duchownym pastérzem, opiekunem we wszystkich potrzebach duchownych i doczesnych. Współdziałać, pomagać mu we wszystkiém, tak, jak on dla trzody swojéj siebie zupełnie poswięcił. Cześć i uszanowanie jemu okazywane zupełnie jakby było dla nas uczynioném, i Bogu, którego na ziemi przedstawia. Jeśli ktoby naruszył te prawa, jako pyszny, niepokorny, gardzący prawdą, wzbudzi gniéw i karę Bożą, i podlega anathemie.“ Pomimo listów pastérskich patryarchy, arcy-biskupi składali swoję dostojność, dla świętobliwego życia szli na pustynie, i na górę Synai, lub z powodu silnych rozprężeń ustępowali: jako Ananijasz, Innocenty I, Nicefor, i inni.
Arcy-biskupi Synaiscy brali święcenie od patryarchy Jerozolimskiego. Gdy go inny patryarcha święcił, byłby nielegalnym wedle ustaw soboru roku 1575. Co roku patryarsze Jerozolimskiemu arcy-biskup posyłał w darze daktyle, odbiérając wzajemnie obrazki. Arcy-biskup Synaiski w czasie liturgii ma prawo wstępować na tron w górze postawiony. W Jerozolimskim synodzie ma trzecie miejsce.<br
Arcy-biskupi Synaiscy mogą być patryarchami Jerozolimskiémi, jako wyświęcani w tym kościele i należący do tego patryarchatu.
Arcy-biskup Synaiski Marek r. 1503 został patryarchą Jerozolimskim.
Roku 1660, gdy Hektaryusz Synaita był na arcy-biskupa wybranym, przybył do Jerozolimy dla święcenia się. Sobór go Jerozolimskim patryarchą mianował. Kuźma rok je-
Strona:PL Eustachy Iwanowski-Pielgrzymka do Ziemi Świętej odbyta w roku 1863.djvu/465
Ta strona została przepisana.