skie dla otrzymania nowego świadectwa, uwalniającego ich od haraczu, zapłacili 789 dukatów. Zrobiono wtedy spis zakonników; było ich 72.
Za arcy-biskupstwa Nicefora V było trzygodzinne zaćmienie księżyca. Nicefor zrzekł się arcy-biskupstwa, pojechał do rodzinnéj wyspy. W domu należącym do klasztoru zamieszkał, zapewniwszy sobie do śmierci z własności swojéj w Krecie dochody. Zrzekł się arcybiskupstwa r. 1746; roku 1748 umarł.
Wypadł ogromny śniég na Synai. Zakonnicy trzy dni go z klasztoru wyrzucali, w okolicznych górach leżał przeszło miesiąc, i popsuł ogrody.
Fest św. Katarzyny, innego dnia obchodzono w Iliryi, innego w Grecyi. Tę kwestyę rozstrzygnięto na soborze w Konstantynopolu, w Illiryi, i w Rosyi zalecono obchodzić wedle dawnego zwyczaju 24 listopada, na pamiątkę śmierci; w Grecyi 25, na pamiątkę przeniesienia Jéj relikwi.
Dla poprawy klasztoru zakonnicy posłali do Damaszku po kamieniarzy. W Egipcie wtedy zboże podrożało, przeto w Gazie kupili pszenicy trzysta ardebów (po 10 pudów jeden ardeb) i odesłali do klasztoru, dla sprowadzonych robotników większego zapasu chleba potrzebowali. Beduini zwani Sherridowie wstrzymywali przywóz chleba i uchwycili przemocą 20 ardebów pszenicy. Ojcowie zanieśli skargę. Beduini jednego z nich uchwycili, trzymali w więzieniu chcąc skłonić zakonników, aby się zrzekli swych pretensyj, i uchwyconego mnicha wypuścić nie chcieli. Zakonnicy musieli go-