Jedenasta. Miejsce, w którém się objawił Chrystus Pan Maryi Magdalenie.
Dwunasta. W którém po raz piérwszy Chrystus Pan się okazał Maryi Pannie Matce swojéj, przy głównym ołtarzu, gdzie jest Przenajświętszy Sakrament.
Procesye się zaczynają w kościele księży Franciszkanów, od bocznego ołtarza i kończą się w tymże ich kościele przy ołtarzu wielkim.
Przy każdém z tych miejsc są Indulgentiae plenariae, śpiewa się hymn i Oratio. Po procesyi skończonéj przy wielkim ołtarzu śpiéwa się litanija do N. M. Panny i hymny:
Gaude Mater Christi, i
O Gloriosa Virginum.
Oprócz codziennych procesyj jest jedna najsolenniejsza, jaką tylko w kościele katolickim widziéć można w Wielki Piątek. Rozpoczyna się wieczorem. Wtedy nikt nie przeszkadza z Ormijan i Greków, usuwają się w téj chwili uroczystéj, która wszystkich bez wyjątku przejmuje najgłębszą, najwyższą czcią i uwielbieniem chwili śmierci Zbawiciela. Kościół rzymsko-katolicki ma ten przywilej, w którym wyraźnie się objawia piérwszeństwo jego przy grobie Pańskim. W dzień Wielkiego Piątku obchodzi najsolenniėj sam wyłącznie tę najświętszą pamiątkę. Procesye prowadził patryarcha jerozolimski ksiądz Valerya z całym świeckim klerem, z seminaryum swojém i z całym zakonem. Śpiéwają się hymny tonem muzycznym harmonijnym, rzewnym, uroczystym. Procesya rozpoczyna się w kościołku Franciszkańskim, idzie do Kalwaryi, ztamtąd zstępuje do kamienia namaszczenia, do grobu Pańskiego, i wraca do wielkiego ołtarza Franciszkańskiéj kaplicy. Kościół jest napełniony ludem, wszyscy idą ze świécami, co nadaje uroczystą całéj procesyi powagę. Chwila śmierci Boga Zbawiciela tu w tém miejscu dokonanéj, nadaje całej procesyi uroczystość jak tylko można najwyższą, najbardziéj przenikającą. Na miejscu, w którém najhaniebniéj był zamordowanym nasz Zbawiciel, na Jego grobie i na
Strona:PL Eustachy Iwanowski-Pielgrzymka do Ziemi Świętej odbyta w roku 1863.djvu/49
Ta strona została przepisana.