nie; o krajach podsłonecznych, gdzie żaden człowiek wejść nie może; o Indyach, z któremi się Nil komunikuje. Za czasów starożytnego Egiptu, gdy słynęli mędrcowie egipscy, nauki wówczas kwitnęły. Za czasów sułtanów egipskich, kiedy wysyłano zwiédzać bieg Nilu, żadnych wyobrażeń geografii żeglarze egipscy nie mieli. Dopiéro nowsze podróże uczonych europejskich naukę wzbogaciły i przyniosły pożytek. Nad Nilem stoi meczet z cmentarzem. Wedle muzułmańskiéj tradycyi, w dzień uroczysty, na którego cześć jest postawiony, wstają umarli i stoją nieruchomi przez dzień cały, a potém wstępują do grobu.
„Idąc Nilem w górę, jest kraina Segata, gdzie się drogiego ptactwa rodzi dosyć, pelikanów, papug, są i kury morskie. Tego wszystkiego gdy nałowią, do Kairu na przedaż wiozą. Łowią we wrześniu, zwłaszcza papugi, których po tysiąc w sieć od razu zagarniają.“
W Egipcie, w ogromnych skrzyniach, za pośrednictwem sztucznego ciepła wylęga się bez matek drób różnego rodzaju, wylęgły chodzi za człowiekiem, jakby za matką, który tysiącami goni na rynek.
Drogą bardzo przykrą i niebezpieczną, przez wiele cmentarzów i okopisk przyszliśmy do grobu egipskich sułtanów. Za miastem każdy z sułtanów obiéra dla siebie miejsce na grób, i tam buduje meczet. Niezliczona przeto ilość jest meczetów; każdy sułtan przedtém miał dla siebie oddzielny meczet grobowy. Przy tych meczetach mieszkali duchowni islamici, którzy we dnie i noce wołali najrozmaitszémi, grobowémi jękami, strasznémi głosami. Zwiédzanie grobowców czyniło dziwne wrażenie.
Do osobliwości Kairu zaliczyć można kuchnie po ulicach, gdyż zwyczaj był jedzenie gotowe kupować. W Kairze było 12.000 kucharzów, którzy po ulicach jedzenie gotowane sprzedawali, nosili na głowach ogień, wrzącą wodę i t. d.
Strona:PL Eustachy Iwanowski-Pielgrzymka do Ziemi Świętej odbyta w roku 1863.djvu/496
Ta strona została przepisana.