Strona:PL Eustachy Iwanowski-Pielgrzymka do Ziemi Świętej odbyta w roku 1863.djvu/498

właściwe każdemu krajowi wyborowe przedmioty. Widziano srogiego lamparta, który z ludźmi jadał, strusia, który łykał żelazo: „W tureckim tatarskim domu widzieliśmy ludzi płci obojéj (nasze Podolany) których przedawano; młodzieńce, dziéwki, niewiasty, chłopce, i wyrostki. Stały i niewiasty, dzieci małe u piersi mające; kupca i targu czekając. Bardzo się nieprzystojnie z niémi obchodzą przy targu, gdy patrzą jeśli zdrowi lub chorzy, mocni czy słabi. Zdejmują i odzienie z dziéwek, i tak nago każą im biegać i skakać. Krótko mówiąc, rozmaicie próbują, nie mają li jakiej wady.“
 Starosta Aleksandryjski, admirał, naczelnik floty tureckiej, utrzymywał pocztę gołębi. Gołębie oswojone z różnych stron do stołu na rękę jego się zlatywały. Odwiązywał karteczkę, i zawsze wiedział, jakie okręta się przybliżają do Aleksandryi. Gołębie do Kairu, do Konstantynopola wysyłał.
 Port Aleksandryjski był bardzo silnie w sposób niezwyczajny zbudowanym. Na skałach, które były w morzu, wzniesiono wieżę i wielkie mury, które w naturalnych kamieniach podmorskich fundament swój miały. Wśród murów i wież był zamek obronny, zbudowany w końcu XV wieku przez niemca Oppenheima, Mameluka; wszystkie okręta do Aleksandryi wpłynąć nie mogły inaczéj, tylko przechodzić musiały pod zamkiem, do którego nie schyliwszy swych znaniion i nie złożywszy czci, przybliżyć się nie mogły, bo zamek był nabitémi najéżony armatami.
 W Aleksandryi zajmujące są, które trwają dotąd, obeliski. Dwa stały na pamiątkę Aleksandra wielkiego; jeden z nich przeniesiony do Rzymu stoi na placu Sykstyńskim, koło kościoła św. Piotra; drugi w Aleksandryi został. Za miastem piękny bardzo obelisk Pompejusza, który sam na pamiątkę wzniósł.
 Pamiątki religijne w Aleksandryi są następujące:
 Miejsce uwięzienia św. Katarzyny, gdzie była biczowana, i na dwanaście dni zamkniętą, wskazana na śmierć