Strona:PL Eustachy Iwanowski-Pielgrzymka do Ziemi Świętej odbyta w roku 1863.djvu/503

Niektóre szczegóły o Egipcie z pism ks. biskupa Parfirego.

 Wiele jest daktylowych gajów w Memfsie, w Fajumie, wszędzie na brzegach Nilu, zacząwszy od Seuta do Esne. Herodot nie wspomina o daktylach w opisach swoich Egiptu, ale już były w Egipcie za czasów czci bogini Izydy, kiedy rządzili kapłani. Na kolumnach starych kościołów egipskich są palmy daktylowe. Kapłani Izydy trzymali w ręku gałązki daktylowe, jak widzimy w dochowanych ich wizerunkach. Strabon w geografii swojéj w 17 księdze, mówi, że koło Aleksandryi daktyle nie dają dobrych owoców, lepszy ich gatunek w Tebaidzie, i na jednéj wyspie nilowej, podlegającéj rzymskiemu prefektowi, zwanéj Tabenne. Pustelnicy egipscy karmili się daktylami, z gałęzi palmowych robili koszyki. W średnich wiekach Arabi zajmywali się uprawą daktylów. Wychodzą egipcyanie z gałązką daktylową na przeciw drogich im gości; plotą z gałązek tych koszyki, rogozy, robią sznury. Gdzie są palmy, tam i wioski. Pod ich cieniem mieszkają, zbiérają się ludzie, karmią się wielbłądy, osiołki. Nad brzegami rzeki skrzypią wodociągi, bawoły i wielbłądy obracając koła wpuszczają w rzekę wielkie dzbany gliniane i wyciągają wodę nilową, która porobionémi korytami rozchodzi się po niwach, i je niegłęboko zaléwa. Ubożsi ludzie wyciągają wodę z rzéki skórzanémi wiadrami, i wléwają do wykopanéj jamy. Gdy się napełni i przeléwać zaczyna, żłobkiém idzie do drugiego dołu. Tym sposobem gospodarze wodą nilową pola swoje skrapiają. Kobiéty jeszcze w wielkich naczyniach glinianych, które kładą na głowie, wodę wynoszą. Rzeka Nil jest ożywioną z powodu wielu na niéj płynących mniejszych i większych statków. Leci niémi Arab, i czarny nagi Nubijczyk. Herodot twierdzi, w czasie zaléwu nilowego, statki nie płynęły rzeką i kanałami, ale polami zalanémi, blisko nawet piramid. Płynące Nilem zbliża się do wsi zwanéj Rachmanie, któ-