Strona:PL Faust II (Goethe, tłum. Zegadłowicz).djvu/170

Ta strona została przepisana.
NEREIDY I TRYTONY

Ramiona nasze obarcza
olbrzymia żółwia tarcza.
W orszaku morskich dziew,
oto najstarszych bogów
do naszych niesiemy progów;
przywita ich wasz śpiew!

SYRENY

Postać mała, siła wdała,
stróże prastarych przybytków —:
opieka, ratunek rozbitków.

NEREIDY I TRYTONY

Przynosimy Kabirów
na wesołe święto,
staną pośrodku wirów
ciszą niepojętą.

SYRENY

My widzimy zdaleka,
gdy grom wzbudza trwogę,
ich wszechmocna opieka
ratuje załogę.

NEREIDY I TRYTONY

Trójmoc niesieni szczęśliwie,
czwarta przyjść nie chciała,
właśnie ta co prawdziwie
za nich wszystkich działa.

SYRENY

Bóg co boga drugiego
w pośmiew jawny daje —
choć klęczysz u stóp jego,
nieszczęściem się staje.