Strona:PL Faust II (Goethe, tłum. Zegadłowicz).djvu/229

Ta strona została przepisana.
ARKADJA

FAUST  /  MEFISTOFELES-FORKJADA  /
HELENA  /  EUFORJON  /  PANTALIS  /
CHÓR  /  DZIEWCZYNA

(rozległe uroczysko leśne ujęte w strome ściany skał)
(liczne groty)
(altany zasłonięte bluszczem i winem)
(Faust i Helena niewidoczni)
(chór rozdzielony na grupy śpi)
FORKJADA

Jakże już długo śpią dziewczynki w cieniu!
Nie wiem, czyli dojrzały w sennem przywidzeniu
to, co wyraźnie me oczy widziały?! — Ano
trzeba je zbudzić! Ejże! Zdziwią się gdy wstaną!
Brodacze! Zbudź się i ty gromado zaspana!
Cuda niewiarogodne! Spójrzcie, co za zmiana!
Hej! Wstawać! Przetrzeć oczy! Włosy gładźcie prędko!
Cóż ślepia tak bałuszysz? — Idę z pogawędką — —

CHÓR

Mów nam, mów nam! Opowiadaj, jakie dziwa? jakie czary?
Chcielibyśmy coś zasłyszeć, coś takiego nie do wiary!
bo nas nuda żre okrutna — wciąż spozierać po skał szczycie —

FORKJADA

Ledwoście otwarły oczy, dzieci, a już się nudzicie?
A tam w grotach i altanach i jaskiniach, w wiecznej wiośnie —
ślubne łoża i komnaty, gdzie z królową pan miłośnie
pieści się w spokoju, w ciszy —