Strona:PL Faust II (Goethe, tłum. Zegadłowicz).djvu/282

Ta strona została przepisana.
W NAMIOCIE
SAMOZWAŃCA

CESARZ  /  HETMAN KORONNY  /
PODKOMORZY  /  STOLNIK  /  STRUKCZASZY  /
PRYMAS-KANCLERZ KORONNY  /  ŁACAP  /
DWORKA  /  TRABANCI

(tron; przepych)
HARNAŚ ŁAPCAP I MARKIETANKA DOWORKA
DOWORKA

Pierwsi jesteśmy z całej rzeszy!

ŁAPCAP

Pierwszy przychodzi kto się śpieszy.

DOWORKA

Tutaj się można w skarbach pławić!
Od czego zacząć? Co zostawić?

ŁAPCAP

Ten cały namiot — złota kadź!
Aż oczy bolą; co tu brać?

DOWORKA

Rozpocznę od kilimu tego,
siennik mam, wiecie, doniczego.

ŁAPCAP

Ach! cóż za damasceńska stal,
tego nie zabrać — byłby żal!