Strona:PL Faust II (Goethe, tłum. Zegadłowicz).djvu/293

Ta strona została przepisana.

Słusznie przeto w twej skrusze kościół ma nadzieję,
że i z tych dóbr mu przyznasz cła i przywileje.

CESARZ
(opryskliwie)

Jeszcze morze przez piaski lądów tych przecieka.

PRYMAS

Kto cierpliwość i prawo ma — ten się doczeka.
Wierzę, że przywilejów zaszczyt nam przypadnie!

(wychodzi)
CESARZ
(sam)

W ten sposób całe państwo mógłbym rozdać snadnie.