Ta strona została przepisana.
Gliniany zlepek, wiernie kochać umie,
To cóż dopiero Ty. wspaniała Pani!
Jeśli Ci żal mej nędzy, jeśli dla niej
Dźwigną mię Boskie Twe ręce,
Niech Twem imieniem uświęcę
Myśl, chęci, czyny, bym był, jak wybrani,
Czystym od żalu i tęschnoty łzawej —
A Ty, Najświętsza! wzajemnie
Przyjmij odemnie skruchę mej poprawy!
Wprędce się tchnienie ziemskie zastanowi
W piersi mej... och! póki jeszcze
Śmiertelne drętwią mię dreszcze —
Panienko! błagam — Twemu mię Synowi,
Co Jeden prawym człekiem jest i Bogiem,
Daj w zalecenie niezwłoczne,
Niech w Nim odpocznę odpocznieniem błogiem!
