Strona:PL Ferdynand Antoni Ossendowski - Życie i przygody małpki.djvu/111

 Zgrzałam się znakomicie.
 Miałam czyste rączki, nóżki, brzuszek i pyszczek.
 Czułam się doskonale i rechotałam wesoło.
 Teraz codziennie będę się myła.
 Byłam narazie zdumiona i przerażona. Teraz jest mi dobrze i przyjemnie.
 Obeschnąwszy, pobiegłam znowu do miski.
 Zatrzymała mnie jednak Zo-Zo, mówiąc:
 — Dość, dość, Kasiuchno! Będziesz się myła z rana, w południe i wieczorem.
 Zaczynam coraz więcej rozumieć mowę Zo-Zo.
 Cieszy mnie to.
 Zdaje mi się, że Zo-Zo i To rozumieją już moje okrzyki, rechotanie i mruczenie.
 Nie jest to przecież trudne?!
 Gdy się cieszę, roztwieram szeroko pyszczek i rechoczę:
 — Ah! Ah! Ah!
 Zdumiona wołam grubym głosem, wymawiając powoli:
 — O! O! O!
 Widząc kogoś obcego, lub coś niepokojącego mnie, mruczę:
 — Uh… uh…
 Zo-Zo i To niezawodnie rozumieją, co mówię do nich. Spełniają moje życzenia. Uspokajają, gdy