Strona:PL Ferdynand Antoni Ossendowski - Życie i przygody małpki.djvu/126

 — Chodź tu! — zawołałam.
 Nie słyszałam głosu szympansiczki.
 Dotknęłam jej ręką. Nie poczułam nic, oprócz zimnej, twardej, jak kamień tafli.
 — Aha! — pomyślałam. — Coś przezroczystego, jak woda, rozdziela nas.
 Zaczęłam zaglądać za taflę. Nikogo tam nie było. Wołałam głośno, — nikt nie odpowiadał.
 Stanęłam na dawnem miejscu. Wnet ujrzałam małpkę.
 Z pod pachy wypadł mi mój pamiętnik.
 To samo przydarzyło się szympansiczce.
 Zamyśliłam się. Nagle przypomniałam sobie, że odbicie swoje codziennie widzę w miseczce z wodą. Może to też odbicie?
 Wkrótce przekonałam się, że w tej zimnej, połyskującej tafli niema żadnej małpki. Zjawiałam się w niej sama, gdy podchodziłam blisko.
 Już mnie tafla nie bawiła odtąd.
 Przyglądałam się swemu odbiciu. Przy tej czynności zastała mnie Zo-Zo.
 Zaśmiała się i rzekła:
 — Kaśka, nie przyglądaj się w lustrze, za mała jesteś na to!
 Tafla nazywa się lustrem. Ho! Ho!
 Zo-Zo podeszła do lustra i zaczęła poprawiać sobie włosy.