Strona:PL Ferdynand Antoni Ossendowski - Życie i przygody małpki.djvu/144

 Gryzła i piekła nieznośnie. Krzyknęłam i szybko zsunęłam się ze stolika.
 Tarłam sobie twarz piąstkami. Miałam oczy zamknięte. Potrąciłam przezroczyste pudełko z puszkiem. Upadło z brzękiem i rozprysło się na drobne kawałki.
 Nabroiłam, oj, nabroiłam!
 Wkrótce ból w oku ustał. Tylko piekło jeszcze trochę.
 Obejrzałam siebie w lustrze. Włosy miałam mokre, lecz starłam z pyszczka biały proszek.
 Po krótkim namyśle zgarnęłam kawałki stłuczonego pudełka do kąta i usiadłam na kanapie.
 Miałam minę niewiniątka. Serce jednak niespokojnie tłukło się w piersi.
 Kiwałam się długo, nie wiedząc, co począć.
 Wkrótce powróciła Zo-Zo. Rzuciłam się do niej z płaczem i o wszystkiem opowiedziałam. Mówiłam długo, płakałam i przepraszałam.
 Zo-Zo nie zrozumiała mnie jednak, bo głaskała i powtarzała:
 — Malutka, grzeczna, dobra Kasiuchna!
 Nie! Nie jestem grzeczna i dobra, bo nabroiłam!
 Wieczorem już leżałam w koszyczku, gdy usłyszałam głos Zo-Zo.
 Podniosłam główkę i ujrzałam Zo-Zo. Robiła