Strona:PL Ferdynand Antoni Ossendowski - Życie i przygody małpki.djvu/211

 — Jak się to robi? — spytała siostrzyczka.
 — Zapalimy ogień i będziemy skakali przez płomienie!
 — Bardzo będzie wesoło! — klasnęła w dłonie dziewczynka.
 Chłopczyk przyniósł butelkę z jakąś wodą i dużo, dużo papieru.
 Wylał na papier całą wodę z butelki.
 Po chwili w ręku chłopaka błysnęła zapałka.
 Coś huknęło, aż okna zadrżały.
 Buchnął płomień. Szybko biegł po pokoju. Już zaczęła się palić serweta, leżąca na stole i krzesełko. Ogień rozchodził się na wszystkie strony.
 Dzieci krzyczały i miotały się. Nie mogły ani ukryć się, ani wybiec z pokoju.
 Pomiędzy niemi i drzwiami szalał płomień i machał czerwonemi płachtami.
 Zrobiło się gorąco. Trochę więcej, niż w dżungli w południe.
 Trzeba było myśleć o ucieczce.
 Ale cóż będzie z dziećmi? Przedewszystkiem musiałam je ratować.
 Przeskoczyłam z krzesełka na fortepian.
 Złapałam dziewczynkę za włosy i ciągnęłam do siebie.
 Wgramoliła się, blada i drżąca.