Strona:PL Ferdynand Antoni Ossendowski - Życie i przygody małpki.djvu/214

 Nikogo i niczego się nie bałam!
 Byłam niewinna i spełniłam swój obowiązek.
 Ratowałam przyjaciół. Przyjaciół, którzy mnie zdradzili.
 Nic to! Ja uczyniłam to, co kazało mi moje serce.
 — Trzeba wziąć ją na łańcuch — rzekł tatuś moich niewiernych przyjaciół.
 Łańcucha nie znaleziono. Uwiązano mnie w korytarzu na sznurku.
 W nocy przegryzłam go i przez okno wyskoczyłam do ogrodu.
 Uciekłam…
 Piszę to, siedząc w lesie.
 Jestem głodna. Nie czuję się jednak nieszczęśliwą.
 Pamiętam, że gdy Ori-Ori obronił nas przed serwalem, stary Ngu-Ngu i dziadziuś Bo-Bo nazwali go szlachetnym.
 Wiem teraz, że jestem szlachetna!
 To jest ważniejsze od wszystkiego. Od sławy, smacznych bananów i cukierków. Od miękkiego łóżeczka. Od pięknego pałacu.
 Jestem głodna i zziębnięta, lecz jestem szlachetna.
 Szlachetność — to grunt!