Strona:PL Ferdynand Antoni Ossendowski - Życie i przygody małpki.djvu/236

 Jest ono blade i słabe w mieście…
 Słabe, jak ja… I tęskne, zamyślone, jak ja.
 Nic już nie cieszy mnie i nie raduje.
 Niczego nie pragnę. Nigdzie nie dążę.
 Siedzę w kąciku i kiwam się, kiwam.
 Po nocach siadam w łóżeczku i znów kiwam się do świtu.
 Nie wiem nawet, o czem myślę.
 Zdaje się, że wcale nie myślę.
 Żyję dlatego, że Zo-Zo każe mi żyć.
 Myję się i ubieram, bo Zo-Zo zmusza mnie do tego.
 Nie mogę tylko jeść. Nic mi nie smakuje. Nie czuję głodu.
 Czuję tylko chwilami, że ktoś staje za mną.
 Słyszę lekki szmer oddechu i cichy szept.
 Kto tam stoi? Kto szepce?
 Dziś Zo-Zo długo grała. Zegar wydzwonił północ…
 Zo-Zo grała cicho. Czasami dźwięki były podobne do szelestu, do westchnienia, do szeptu…
 Słuchałam… Słuchałam…
 Gdy skrzypce łkać zaczęły, poruszyłam się i usiłowałam stanąć.
 Z trudem i bólem, lecz mogłabym jeszcze chodzić.
 Gorzej było z sercem.