Strona:PL Ferdynand Antoni Ossendowski - Życie i przygody małpki.djvu/57

 — Odejdę od was na zawsze… — szepnęła. — Na zawsze… Żyjcie w zgodzie… Nikogo nie krzywdźcie… Nikogo nie napadajcie… Brońcie się odważnie… Cudzego nie pożądajcie…
 Wszyscy w milczeniu i niepokoju słuchali szeptu staruszki.
 Ciężko oddychała. Chwytała się za pierś…
 Teraz spostrzegłam, że była bardzo stara… Skurczyła się cała, pochyliła.
 Stała się malutka i strasznie chuda. Wargi jej zsiniały. Oczy zgasły.
 Drżała na całem ciele.
 — Droga, dobra I-So! — mówił Bo-Bo, ledwie powstrzymując się od płaczu.
 Staruszka z wysiłkiem podniosła się. Słabnącemi rękami zaczęła się wspinać na wyższe gałęzie.
 Mamusia chciała iść za nią.
 Ojciec wstrzymał ją i rzekł cicho:
 — Zostań Lo-Lo, matka odchodzi od nas…
 Babcia tymczasem już zniknęła w gąszczu liści.
 Wymknęłam się niespostrzeżenie i wkrótce dogoniłam ją.
 Zatrzymała się na samym wierzchołku drzewa. Tam, gdzie ostatnie gałęzie podnoszą ku niebu czarne ramiona.
 Usadowiła się w splocie konarów, oparła głowę o pień drzewa.