Strona:PL Feval - Żebrak murzyn.djvu/91

podobne, a jednakże miejsce mają. Ileż to dziwacznych napotykamy rzeczywistości.
 — Sprawiedliwość wszystkiego dojść może, powiedział patetycznie urzędnik.
 — Czy będzie mogła wyśledzić to, czegom ja sam nigdy dojść nie był w stanie?.... Nie śmiem powiedzić ci Prokuratorze...
 Prokurator królewski wyjął zegarek.
 — Wysłuchajże mię panie! zawołał Ksawery. Boże dozwól, abyś mi uwierzył.
 Poczem w krótkości opowiedział o szczególnem wsparciu, które co miesiąc odbierał.
 Uśmiech szyderczy i niedowierzający powstał na ustach poważnego urzędnika.
 — Nie jest to zupełnie niepodobnem, lubo mało z prawdą zgodne.
 — A jednakże to jest prawdą, przysięgam panu!....
 — Czy może kto zaświadczyć w tym względzie?
 — Wspomniałem o tej okoliczności jednemu tylko z przyjaciół moich?
 — Zowie się?
 — Juan de Carral.
 — To jest cudzoziemskie nazwisko, rzekł Prokurator królewski; czemże się zajmuje?
 Ksawery wachał się przez chwilę. Czuł, iż każda jego odpowiedź niepodobieństwem nacechowaną była.
 — Nie śmiem odpowiedzieć panu na to, odrzekł nakoniec. Nigdym go się o to nie pytał.
 — Aha! przerwał urzędnik. Jeden człowiek zaufanie twoje posiada, a nie znasz go dosyć, abyś wiedział.... To trudno jest pojąć.
 Odsunął krzesło i powstał.
 — Panie, powiedział z zimną obojętnością Prokurator