Strona:PL Feval - Garbus.djvu/156

temu kto najwięcej zapłać Numer 927, tysiąc pięćset, franków!
 W tłumie rozległ się pomruk, ale nic odezwał się oni jeden głos.
 — Do kroćset! Kuzynie, — szepnął Chayerny — dopomogę ci.
 I występując naprzód zawołał:
 — Dwa tysiące!
 Przekupnie spojrzeli po sobie z rozpaczą.
 — Dwa tysiące pięćset! — krzyknął Navail uniesiony honorem.
 Poważni kupcy zmartwili się naprawdę.
 — Trzy tysiące! — zawołał zduszonym głosem jakiś gruby handlarz wełną.
 — Przyznane! rzekł z pośpiechem Pejrol.
 Gonzaga rzucił mu groźne spojrzenie. Ten Pejrol był ciasną głową; myślał, że znajdzie granice ludzkiego szaleństwa.
 — Dobrze idzie! — rzekł Kokardas.
 Paspoal złożył ręce, słuchał i patrzył.
 — Numer 928 — przemówił znowu intendent.
 — Cztery tysiące franków, — rzekł od niechcenia Gonzaga.
 — Ależ — wykrzyknęła jakaś przekupka; której siostrzenica wyszła za mąż za hrabiego, dzięki pieniądzom zebranym na ulicy Quincampoix — to zupełnie taki sam.
 — Biorę go — zawołał jakiś aptekarz.
 — Daję cztery tysiące pięćset — krzyknął handlarz żelastwem.
 — Pięć tysięcy! — Sześć tysięcy!
 — Przyznane! — rzekł Pejrol. — Numer 929...