Strona:PL Feval - Garbus.djvu/167

zentowany przez trzech pierwszych dygnitarzy państwa: prezydenta Lamoiguon, marszałka Villeroy i wice-prezydenta Argenson.
 — Do licha! — przerwał Chaverny. — Czyż chodzi tu o następstwo tronu?
 — Markizie — posiedział sucho książę — mamy mówić o rzeczach poważnych oszczędź nas
 — Czy nie masz książę, jakiejś książki z rycinami — zapytał Chaverny, naprzód już ziewając, — abym się nią zabawił, podczas gdy wy będziecie poważni?
 Gonzaga uśmiechnął się, aby go skłonić do milczenia.
 — I o cóż to chodzi, książę — zapytał Montobert.
 — Oto abyście mi dowiedli waszego przywiązania, panowie, — odparł Gonzaga.
 Odpowiedział mu jeden okrzyk:
 — Jesteśmy gotowi!
 Książę uśmiechnął się i skłonił.
 — Wezwałem was, a specyalnie Navala, Chaverny, Gironne’a, Montoberta i t. d., jako krewnych Neversa; Oriola, jako pełnomocnika naszego kuzyna Chatillona, a Taranna i Alberta — dwóch Chatelluxów...
 — A więc jeżeli nie dziedzictwo Burbonów — przerwał Chaverny — to spadek po Neversie będzie tematem tem obrad?
 — Będziemy radzili — odparł Gonzaga — nad spadkami po Neversie i innemi jeszcze sprawami.
 — A do jakiego dyabła potrzebne ci są kuzynie, pieniądze Neversa, tobie, zarabiającemu dziennie mliony!