Strona:PL Feval - Garbus.djvu/366

 — Moja balowa tualeta — odrzekła dona Kruz z wyniosłą minką. — Czy się znasz na tem!? Czy ci się podoba?
 — Prześliczna! — odpowiedziała Aurora.
 Flora odchyliła domino, żeby pokazać wspaniały strój balowy.
 — Prześliczne! — powtórzyła Aurora. — I jakie kosztowne. Założyłabym się, że zgadnę. Będziesz tam grała komedyę, droga Floro?
 — A fe! — skrzywiła się dziewczyna. — Ja mam grać komedyę! Idę poprostu na bal.
 — Na jaki bal?
 — Dzisiaj jest jeden tylko bal.
 — Bal regenta?
 — Mój Boże, tak! Na bal regenta, moja prześliczna. Czekają na mnie w Palais-Royal i zostanę przedstawiona jego Królewskiej Mości przez jego matkę, księżnę Palatynu, ni mniej ni więcej, moja królewno.
 Aurora szeroko otworzyła oczy.
 — To ciebie dziwi? — szczebiotała dalej dona Kruz, odtrącając nogą długi tren sukni. — Dlaczego to ciebie dziwi. Historyę, mówię ci, droga moja, historyę! Opowiem ci to wszystko.
 — Ale jakim sposobem znalazłaś moje mieszkanie? — zapytała Aurora.
 — Wiedziałam o niem. Pozwolono mi cię zobaczyć, bo ja także mam swego pana....
 — Ja nie mam żadnego pana, — przerwała jej Aurora z dumnym ruchem głowy.
 — Więc niewolnika jeżeli wolisz, niewol-