Strona:PL Feval - Garbus.djvu/377

wzajemną miłość. Widzisz wiec, że Lagarder jest czarodziejem.
 — Nie zwodzisz mnie?
 Dona Kruz położyła rękę na sercu.
 — Gdyby potrzeba było tylko wszystkiej krwi mojej — rzekła dobitnie z podniesionem czołem, — bylibyście szczęśliwi!
 Aurora zarzuciła jej ręce na szyję.
 — Ale ja chcę mieć dowód! — zawołała Flora. — Nie odmawiaj mi tego, najdroższa. Wyraź jakie pragnienie, proszę cię!
 — Ja niczego nie pragnę!
 — Jakto! Nie masz ani jednego życzenia?
 — Ani jednego!
 Dona Kruz objęła ją ramieniem i siłą pociągnęła do okna. Palais-Royal stał wspaniały i okazały. Pod arkadami płynął potok kobiet wystrojonych i pięknych.
 — Czy nie masz ochoty iść na bal regenta? — zapytała nagle dona Kruz.
 — Ja! — zawołała Aurora z piersią szybko falującą pod sukienką.
 — Nie kłam!
 — Dlaczegobym kłamała?
 — Dobrze! Kto milczy, przystaje. Ty chcesz iść na bal regenta.
 I Flora klaszcząc w ręce zawołała:
 — Jedno!
 — Ale — odparła Aurora, ulegając ze śmiechem fantazyi swej przyjaciółki, — ja nie mam ani klejnotów, ani stroju, nic!
 — Drugie! — zawołała dona Kruz, powtórnie klaszcząc w dłonie. — Chcesz klejno-