Strona:PL Feval - Garbus.djvu/75

Lagarder — czyście nie słyszeli kiedy o tajemniczym ciosie Neversa?
 — Do djabła! — zawołano dokoła stołu.
 — Właśnie o nim rozmawialiśmy przed chwilą — dodał Paspoal.
 — I coście o tem mówili?
 — Zdania były podzielone. Jedni mówili ot głupstwo! Inni dowodzili, że stary mistrz Delapalme sprzedał księciu jedno pchnięcie... całą seryę pchnięć... za pomocą których książę może dotknąć każdego człowieka absolutnie każdego w środek czoła, między oczami.
 Lagarder był zamyślony. Zapytał jeszcze:
 — A co myślicie wogóle o ciosach tajemniczych, wy znawcy i mistrze fechtunku?
 Ogólne zdanie zawyrokowało, że ciosy tajemnicze są podstępem na głupców i że w gruncie każdy cios może być uniknięty zapomocą znanych ruchów.
 — Tak i ja myślałem — odrzekł Lagarder — zanim miałem honor zmierzyć się z panem de Nevers.
 — A teraz? — pytano ze wszystkich stron.
 Każdy był bardzo zainteresowany: za kilka godzin ten sławny cios Neversa położy może kilku z nich trupem.
 — Teraz — odpowiedział Lagarder — to co innego. Wyobraźcie sobie, że ten przeklęty, cios stał mi długo kością w gardle. Słowo daję, nie pozwalało mi to zasnąć! Przyznajcie, że po tym Neersie zadużo też mówiono. Wszędzie i