Strona:PL Feval - Garbus.djvu/823

Ta strona została przepisana.

działaniem światła słonecznego w odległości ziemi od słońca, będzie także w równowadze na drodze Neptuna. Te ciała w równowadze pływa ją w układzie słonecznym jak ryby w wodzie. Przybliżają się lub oddalają, stosownie do każdej zmiany jasności światła. Potrzeba ich trzydzieści tysięcy milionów na jeden gram. Każde takie ciało składa się z biliona, mniej więcej atomów, a tyle ich potrzeba dla utworzenia małego mikroorganizmu. Należy zaznaczyć, że owe ciała w równowadze mogą nie obracać się dokoła słońca. Jestto jedyna postać materyi, mogąca istnieć w układzie słonecznym, bez krążenia po swej orbicie. Ciała, zarówno większe, jak i mniejsze, są albo odpychane albo ostatecznie pochłonięte.
Każda inna materya meteoryczna, stale związana z układem słonecznym, obraca się dokoła słońca.
Lecz gdyby nawet nie było ciał w równowadze na promienie światła słonecznego, samo światło słoneczne napełniłoby pustą przestrzeń.
Ilość energii, pod postacią światła słonecznego, padając pionowo na centymetr kwadratowy, umieszczony w odległości, równej odległości słońca od ziemi, równa jest 1¾ miliona logom. Ta energia jest zawarta w słupie o długości 300,000 kilometrów, gdyż taka jest przestrzeń, jaką w sekundę przebywa światło.
Według pojęć nowoczesnych, światło powstaje wskutek przyspieszenia ładunków elektrycznych. Są to zwykłe elektrony, a ich przyspie-