Strona:PL Fiodor Dostojewski - Zbrodnia i kara tom II.djvu/246

— 238 —

się sobie nawzajem. Achillesowi wydało się nareszcie dziwnem, że człowiek nie pijany, stoi przed nim o trzy kroki, patrzy uporczywie i nic nie mówi.
 — A co to panu tu p-o-otrza? — wymówił, nie ruszając się i nie zimeniając swojej pozycji.
 — No, bracie, jak się masz! — odparł Świdrygajłow.
 — To nie miejsce.
 — Ja, bracie, jadę w obce strony.
 — W obce strony?
 — Do Ameryki.
 — Do Ameryki?
 Świdrygajłow wyjął rewolwer i podniósł kurek. Achilles wytrzeszczył oczy.
 — A, co to... takie żarty... tu nie miejsce!
 — Dlaczego nie miejsce?
 — A dlatego, że nie miejsce.
 — Gadasz bracie, to wszystko jedno. Miejsce dobre jak się będą ciebie pytać, to mów, że pojechał do Ameryki.
 Przyłożył rewolwer do swej prawej skroni.
 — A co to... tu nie można... tu nie miejsce! — zatrząsł się Achilles, rozszerzając oczy coraz bardziej i bardziej.
 Świdrygajłow spuścił kurek.