Ta strona została uwierzytelniona.
PIESN
O Wierze, Nadziei, y Miłości.
OYCÓW naſzych Boże Stary!
My nieznamy inſzey wiary,
Tylko ktòrąś ſam obiawił,
Pierwſzy ſię Nią Kościoł wſławił.
Wiara dla Ludzi Niebo otwiera;
Przy niey ſpokoyniey Człowiek umiera,
Gdy nas przyciſka iaka przygoda,
Ktòż gdy nie Ona rękę nam poda?
Nadzieio! coś mi błyſnęła,
Y w krótkim czaſie zniknęła!
Nie ty! ktòrą w loſie mamy,
Albo w Ludziach pokładamy:
Ale nadziei wzywam prawdziwyi,
W ktòrey cieſzę ſię gdym nieſzczęśliwy!
Y choć od przygód będę zgnębiony,
Zoſtanę zawſze niezwyciężony.
Ilekroć oczy tęſkliwe,
Podnioſę w Niebo ſzczęśliwe,
