Ta strona została uwierzytelniona.
PSALMU 64.[1]
Część, O Opatrzności.
SZczęśliwy! kto ſię upodobał Tobie;
Y kogoś wybrał Przyiacielem ſobie!
Aby przebywał w twym przyſionku Panie,
Co mu lat ſtanie.
Y my też kiedyś Domu twego bytem,
Napełniemy ſię, i ſtoiąc pod ſzczytem,
Cieſzyć ſię będziem pod ſzczytem pięknego,
Pałacu twego!
Ty uzbroiony mocą, gòrę głodną
Uprawiaſz deſzczem, i robiſz ią płodną,
Ruſzaſz dno morskie! Ty chwieieſz brzegami,
Szumiſz falami!
Twych ſrogich gromòw Narody ſię zlękną!
Ludzie od granic w boiaźni uklękną.
Nam wdzięcznie ranna, nam wdzięcznie od morza,
Zaświeci Zorza.
