Strona:PL Fredro Aleksander - Nieznany zbiór poezyj.djvu/031

Równa zręczność, równa siła        25
 Zatrzymuie walki bieg,
 Aż rumaków wsteczny skok
Zpiętych Iezdzców z kulbak ciska;
 Padli, ale razem oba,
 Zbroia iękła iakby grom. —        30

Tak potoki w burzach wzrosłe,
 Z urwisk w ieden zbiegłszy łęg,
 Zapiéraią sobie bieg —
Szumią, huczą, prą swe boki,
Aż rozdarte w końcu lądy,        35
 Nowym torem pusczą prąd. —

Wstaią — silniéy mieczem biią,
 I iuż czarno spiekła krew
 Na pancerze bryzga z ran —
Każdy odpór, każde cięcie,        40
Mnieyszy siłę, zwiększa męstwo;
 Śmierć ich hasłem, celem śmierć

Znikła zręczność, znikła sztuka,
 Sama tylko walczy moc,
 Sama wiedzie dzielną broń;        45
Niczém umrzéć, byle wroga
Krew wytoczyć, przedrzéć serce,
 Ta w Rycérzach wrzała chęć. —

Pękły hełmy, pękły zbroie,
 I wzaiemny mieczów raz        50
 Obu łączy w ieden zgon:
Padli, i iuż stygły zwłoki,
A Lud iescze w głuchéy ciszy,
 W krwawe trupy wlepiał wzrok.