Ta strona została uwierzytelniona.
VIII
POŻEGNANIE
Nim piękna wiosna owionie światy,
Umai drzewa, rozwinie kwiaty,
Nim prysną lody,
Zamruczą wody,
Piérwsza iaskółka w oknie usiędzie, 5
Iuż mnie niebędzie. —
Lasy, ieziora, kwiaty i skały,
Coście mieć życie dla mnie się zdały,
W których obwodzie,
Obce swobodzie, 10
Lecz niemącone burzami swiata
Spędziłem lata! —
Przyimiycie iescze, duszy méy swiadki!
Istoty błahéy, błahe ostatki;
Ziemi niewiele 15
Grób mi uściele,
A trochę[1] ...............
.....................
.....................
- ↑ Karty z ciągiem dalszym wydarte.
