Ta strona została uwierzytelniona.
XIII
WSPOMNIENIE
Dopókiż iescze przeszłości chwile,
Które zapomnieć się silę,
Będziecie łudzić i nękać razem,
W niesczęściu, sczęścia obrazem. —
Wspomnienia teraz równe katuszy, 5
Ach zostawcie mi część duszy,
Niech snu przynamniéy słodkie powienie
Niesie ciche zapomnienie. —
Niestety! — kocham — iestem kochany,
Dzielą los móy opłakany, 10
I chcę... o płoche, szalone chęci,
Zgasić czucie w niepamięci. —
Życie wstrzymuię iedném wspomnieniem,
Wspomnienie dla mnie ciérpieniem;
Gdy spoyrzę w przeszłość drażnię mą ranę — 15
Gdy zapomnę, żyć przestanę. —
Ach czemuż losy kiedy raziły,
Podział mych ciérpień zrobiły!
Mym iękiem, drugi wzniecić się boię,
Ciérpię, a życie niemoie. — 20