Strona:PL Fredro Aleksander - Nieznany zbiór poezyj.djvu/084

XXVII

RADA BOGÓW

POWIEŚĆ

Na ostatniém Olimpu wielkiem posiedzeniu,
 Gdy iuż waznieysze sprawy roztrząsniono,
 I po tysiączném wyroków spełnieniu,
 Gdy się iuż Radne miało rozéysdź Grono,
 Przyszło przypadkiem wspomnieć i o Ziemi —        5
 „Cóż robią Ludzie?“ Iowisz się zapyta,
 „Z których niejeden chełpi się przed swemi,
 Że w swiętéy księdze przeznaczenia czyta
 I że są wielcy Bogowie
 Dumni, ledwie wierzyć raczą“. —        10
 — „Wiélkie dzieła“ Mars odpowie,
 „Każdę godzinę krwi wylewem znaczą;
 Dawniéy o złoto, dziś o różność myśli
 Miecz i pożoga krwawe slady kryśli;
 Wśród dzikich mordów, nieskończonych sporów,        15
 Zyią Smiertelni iak w nowym żywiole;
 I gdyby wieniec Achillów, Hektorów,
 Często nieiasniał na niegodnym czole,
 Zupełnie moię przeszliby nadzieię“ —
 Na to westchnąwszy Minerwa powiada:        20
 — „Mnie zaś, smucić się wypada
 Zle tam się z rozumem dzieie,
 Było go trochę, iak na pozor właśnie,
 I te trochę teraz gaśnie“ —
 — „Wszystko to razem iest niczém“        25
 Przerwie Wenera z nadobném obliczém,
 „Ale miłością[!] Ludzie iuż nieznaią
 I ieżeli kochaią,