Ta strona została uwierzytelniona.
XXXII
ŻONA[1]
Mądra żona za nos wodzi,
Spokoyności piękna szkodzi,
Brzydka wkoło straszy ludzi,
Głupia prędko męża znudzi —
Jeśli srodek dobry wszędzie, 5
Więc i w żonie dobrym będzie:
Niech ma rozum dla kobiéty,
Nieszukaiąc z dzieł zalety,
Grzeczna, miła i przystoyna
Ani sknéra ani hoyna, 10
Nie mruk i nie rezolutna,
Nie szalona i nie smutna
W żądaniach zawsze mierna,
Nadewszystko bardzo wierna,
Takiéy żony mi potrzeba 15
Gdy mi lata dały Nieba. —
- ↑ Ogłoszone przez Biegeleisena w «Bibliotece Warszawskiej», 1892, II, str. 243 (informacja prof. E. Kucharskiego).
