Strona:PL Gąsiorowski Wacław - Królobójcy.djvu/161

der zaklinali Konstantego, aby opanował uczucie, aby wyrzekł się związku, który musiałby być uznanym za morganatyczny i co do potomstwa swego wydziedziczony. Wielki książę, z całą gwałtownością swej dzikiej, nieokiełzanej natury, trwał przy swojem i nalegał. Aż zezwolenie nadeszło z Petersburga, ale zezwolenie tem zawarunkowane, iż Konstanty zrzeknie się tronu na rzecz młodszego swego brata, Mikołaja, ożenionego dopiero co z Karoliną, córką króla pruskiego. Wielki książę ani na chwilę się nie wahał poświęcić „czapki monomacha“ dla ubóstwianej Joanny.
 Małżeństwo Konstantego z Grudzińską, której cesarz nadał tytuł księżny Łowickiej, odbyło się w r. 1820, a w r. 1822 prawa do tronu przeszły na księcia Mikołaja.
 Ta zgodnie załatwiona zmiana zeszła się wszakże już ze zmianą drugą, donioślejszą może dla Rosji, bo ze zmianą liberalnych intencyj Aleksandra. Przyjacielem i powiernikiem cesarza został Arakczejew, despota i czynownik. Aleksander zresztą nie dlatego ulegał wpływowi Arakczejewa, żeby ten ostatni imponował mu siłą swego przekonania, ale poprostu, że mu takie uleganie dogadzało, podobało się…
 Nowy prąd rządów zaczął się od… zaaresztowania całego, słynnego semionowskiego pułku gwardji i osadzenia go w Petropawłoskiej fortecy. Pułk ten, biorący udział w zamachach, dokonywanych przez carów Rosji, był „popsutym“, „pewnym siebie“, „chwalącym się znajomością nawet matuchny Katarzyny“, a nakoniec „mocno rezonującym“. Aleksander, chcąc go upokorzyć, dał mu za dowódcę zdziczałego Niemca, Szwarca. Szwarc w ciągu dni kilku… skazał całą pierwszą rotę na więzienie… Za tą rotą ujął się cały