Strona:PL G Füllborn Tajemnice stolicy świata.djvu/1124

 — Dobrze, sterniku Marcinie, massa ukarze Furscha i Rudego Dzika, zbrodniarzy, ale Sandok ukarze innego zbrodniarza!
 — Cóż ty znowu zamierzasz? Przewracasz oczami, że aż mnie zatrważasz!
 — O, Sandok zrobił dobrą znajomość w zamku cesarza — Sandok poznał jedną tajemnicę!
 — Powiedzże, co to za nowy złoczyńca, którego chcesz ukarać, i co to za tajemnica, którą w St.-Cloud wykryłeś?
 — Sternik Marcin będzie milczał? spytał murzyn.
 — Pewno, bracie Sandoku, daléj, gadaj!
 — Furscha i Rudego Dzika ukarać massa, ale to nie oni sami zamordowali Janka!
 — Myślisz, że baron von Schlewe jest najgorszy?
 — O tak, sterniku Marcinie, baron jest najgorszy! baron musi umrzeć — okropnie umrzeć — umrzeć jak massa czarnego Marcellina!
 — Niech pioruny zatrzasną! Murzynie! przecięż nie będziesz zaczynał od przegryzienia gardła?
 — Gorzéj umrzeć niż massa Marcellina. Baron musi zdechnąć jak dzikie zwierzę. Baron musi umierać przez dziesięć godzin w męczarniach i boleści!
 — Tego warto posłuchać, bracie Sandoku — ten szambelan jest to przeklęty łajdak, najbardziéj wszystkiemu winien, masz zupełną słuszność! Ale co to ma wspólnego z tajemnicą, o któréj się dowiedziałeś w St.-Cloud?
 — O, wiele, sterniku Marcinie, bardzo wiele! Sandok spotkał cesarskiego brata, czarnego brata!
 — Co, w St.-CIoud jest czarny?
 — Moro, służący cesarza, jak Sandok służący massy!
 — Ale go nigdy jeszcze nie widziałem?
 — Moro rzadko bawić w St.-Cloud i tylko przy cesarzu — ale Moro rozumny i dobry!
 — I ten czarny brat powierzył ci tak ważną tajemnicę?