Strona:PL G Flaubert Pani Bovary.djvu/429

przylepić! A opływasz u mnie jak pączek w maśle!
 Emma zwracając się do pani Homais:
 — Kazano mi tu przyjść.... zaczęła.
 — Ach! Boże mój! perswadowała pani aptekarzowa przybierając smutny wyraz twarzy, jakże pani to mam powiedzieć?... Nieszczęście!...
 Nie dokończyła. Aptekarz grzmiał:
 — Prędko! wyszoruj go! odnieś go na miejsce! pośpieszże się!
 A wstrząsając biednego Justyna za kołnierz, wyrzucił książkę z kieszeni jego kaftana.
 Chłopak się schylił. Homais go uprzedził, a podniósłszy książkę wpatrzył się w tytuł wielkiemi oczyma, z otwartemi usty.
 — Miłość.... Małżeńska! przeczytał oddzielając dobitnie te dwa wyrazy. A to ślicznie! bardzo dobrze! bardzo pięknie! I ryciny!... A! tego już za nadto!
 Pani Homais przystąpiła.
 — Nie dotykaj się tego!
 Dzieci chciały zobaczyć obrazki.
 — Wyjdźcie ztąd! krzyknął rozkazująco.
 Dzieci usłuchały natychmiast.