Strona:PL G Sand Cezaryna Dietrich.djvu/111

 — I w tém wszystkiém, on i ty rozporządzicie wolą mojego siostrzeńca.
 — Twojego siostrzeńca ja biorę na siebie. Będzie to dla mnie robotą bardzo zajmującą; ale jego nie ma, a ta zwłoka posłuży mi do przekonania ojca i ciebie, że postanowienie moje jest poważne.
 — Zkąd wiesz, że mój siostrzeniec jest nieobecny.
 — Zasięgałam wiadomości. Pojechał dziś rano do Lipska. Co do mnie, postanowiłam skorzystać z dnia dzisiejszego i raz jeszcze uwolnić się od westchnień p. de Rivonnière.
 — Znów do niego pisałasś?
 — Nie, kazałam mu powiedzieć przez starego jego kamerdynera Dubois, który mi przyniósł od niego bukiet, żeby przyszedł do nas dziś wieczór na herbatę i to bardzo wcześnie, gdyż jestem zmęczona po balu i chcę pójść spać razem z kurami. Za chwilę będzie tutaj. Słuchaj, ktoś dzwoni ogrodzie; otóż i on.
 — Więc dlatego chciałaś dziś jeść objad sama z ciotką i ze mną, ażeby z nim być sama?
 — Właśnie. Słyszysz turkot jego powozu. Przypatrz się dobrze czy to on; ja jego tylko chcę przyjąć.
 — Mam zostawić was razem?
 — Gdzie znowu! o ile wiem nigdym go nie dopuściła do sam-na-sam. Moja ciotka opuści nas, jużem ją uprzedziła. Ale ty zostań, proszę cię.
 — A ja przeciwnie mam wielką chęć zostawić