Strona:PL G Sand Cezaryna Dietrich.djvu/45

tnastym roku życia chciała robić długi, wuj powierzyłby jej klucz od swéj kassy; w szafach swoich posiadała bogate materye ze wszystkich krajów, a w szkatułkach cudowne klejnoty, które jéj dawał kryjąc się przed swojemi córkami, gdyż twierdził, że one nie mają gustu i że Cezaryna tylko mogła piękne rzeczy ocenić. To było prawdą. Cezaryna miała bardzo rozwinięty zmysł artystyczno-krytyczny, a wuj jéj odbierał dostateczną nagrodę za swoje dary, kiedy je Cezaryna pochwaliła.
 Pani Karolowa Dietrich widziała bardzo dobrze stronność swego męża dla siostrzenicy; udawała że ją pochwala i podziela, gdy tymczasem cierpiała nad tem, a mimo pochlebstwa i pieszczot, któremi ona i jéj córki obsypywały Cezarynę, łatwo można było dojrzéć tajonéj zazdrości.
 Rodzina Dietrichów nie ograniczała się na téj grupie. Było tam wielu kuzynów Niemców w wikszym lub mniejszym stopniu, i kuzynek, które mniéj lub więcéj były Francuzkami. Wszystko co zblizka lub zdaleka stykało się z braćmi Dietrich albo z ich żonami, uczepiło się ich majątku i cisnęło się pod ich skrzydła, chcąc uzyskać powodzenie w interesach albo żyć na urzędach. Bracia byli szlachetni i usłużni, poczytując sobie za obowiązek pomagać krewnym, a mogąc dzięki swojéj pozycyi wezwać pomocy najwyższych stosunków finansowych. Wystawne recepcye u pani Hermanowéj Dietrich, kredyt ten rozciągnęły do wszystkich rodzajów wszechmocy. Posiadano niezawodne wpły-