Strona:PL G de Maupassant Mont-Oriol.djvu/88

tecznić dopiero wtedy, kiedy się odkryje więcej źródeł, a do poszukiwania ich on nie może się wziąć inaczej, jak posiadając notaryalne przyrzeczenie sprzedaży gruntu.
 Chłopi byli tego przekonania, że na ich polu znajduje się tyle źródeł, ile krzewów winnych; tylko kopać należy nieco i wnet wytrysną.
 Andermatt rzekł z pewną prostotą:
 — Obaczymy, obaczymy.
 Ojciec Oriol zanurzył rękę w wodę.
 — Widzi pan — rzekł — woda jest tak gorąca, że w niejby jaja można gotować, bardziej gorąca, niż w Bonnefille.
 Dr Latonne zanurzył palec z kolei i zauważył, że to możebne.
 Chłop ciągnął dalej:
 — Przytem ona ma więcej smaku... i lepszy; nie posiada złego zapachu jak inne. O, znam ja dobrze wszystkie wody naszej okolicy! Od pięćdziesięciu lat już patrzę jak płyną; lepszej, jak ta, nigdy nie widziałem.
 Kilka chwil trwało milczenie, potem znów mówił:
 — Chwalę ją nie dlatego, ażebym miał za miar napisać zaraz artykuł dziennikarski... o, nie, z pewnością! Gotów byłbym zrobić doświadcznie — nie przy pomocy lekarstw i apteki; założyłbym się, że moja woda wyleczy nawet paralityka — gdyż jest i ciepła i smaczna! nie