Strona:PL G de Maupassant Nasze serce.pdf/218

dzić się z nią poufale i brutalnie. Wreszcie wybuchnęła płaczem, co pocznie teraz w obcych stronach, nie mając ani pieniędzy, ani żadnej znikąd pomocy.
 — Czy chciałabyś służyć u mnie? — zaproponował nagle Mariolle. — Będzie ci dobrze, a gdy powrócę do Paryża, zrobisz co zechcesz.
 Spojrzała mu w oczy badawczo, poczem odrzekła:
 — I owszem.
 — Jaką masz pensję tutaj?
 — Sześćdziesiąt franków miesięcznie.
 Z pewnym niepokojem dodała:
 — I trochę napiwków od gości. Wszystkiego razem będzie ze siedemdziesiąt franków.
 — Ja ci dam sto.
 — Sto franków miesięcznie? — powtórzyła zdumiona.
 — Tak. Czy przystajesz na to?
 — Naturalnie!
 — Będziesz mnie tylko obsługiwać i utrzymywać w porządku bieliznę i sprzątać mój pokój.
 — Dobrze, proszę pana.
 — Kiedyż przyjdziesz?
 — Jutro, jeżeli pan chce. Pójdę na skargę do mera i zostanę zwolniona z umowy.
 — Masz zadatek! — rzekł Mariolle, wyjmując z kieszeni dwa luidory.
 — Będę u pana jutro przed południem — oświadczyła dziewczyna rozpromieniona.